Konversiyon bozukluğunun ana özelliği nörolojik ya da tıbbi bir hastalığı düşündüren ve istemli motor ya da duyusal işlevleri etkileyen belirtilerdir. Tıbbi konulara yabancı kişilerin belirteleri daha kaba, tutarsız ve kendi kafalarındaki hastalık imgelerine uyar biçimdeyken, daha eğitimli kişilerin belirtileri gerçek bir hastalığa çok yakın tablolar sergilemektedir. Konversiyon belirtileri genellikle bilinen anatomik yollara ya da fiziyolojik düzeneklere uymaz. Fizik bakımda beklenen nesnel işaretler genellikle saptanmaz. Anormal yürüyüş, güçsüzlük, paraliziler sık rastlanılan motor belirtilerdir. Belirtilerde paralizi bir ekstremitenin bazı hareketleri yapabilmesi gibi tutarsızlıklar görülebilir. Nörolojik bakıda antagonize kaslarda direnç, normal kas tonusu, olağan refleksler ve normal EEG bulguları saptanır. Yardımsız ayakta duramama, ataksi, bacaklarda atmalar ve güçsüzlükle karakterize tablolar görülebilir. Globus hısterikus ve afoni de motor belirtilerdendir.
Duyusal konversiyon , belirtilerin en sık görülenleri ekstremitelerde anestezi, hiperestezi ve paraztezilerdir. Histerik körlüğü olan hastalarda pupil refleksleri korunmuş, görsel uyarılma potansiyeli olanğandır. Bu belirtilere rağmen eşyalara carpmadan ve kendilerini yaralamadan yürüyebilmektedirler. İşitsel ve taktil halusilasyonlar olabilir. Peri kızları, aksakalı nur yüzlü yaşlılar vb. gibi fantastik öyküsel imgeleridir.
Yalancı nöbetler psikiyatrist ve nörologları çok uğraştıran konversiyon bozukluğu görünümlerindendir. Bu konversiyon nöbeti her seferinde değişik bir konvülsiyon gösterebilir. Uykuda çıkması olağan değildir. Sıklıkla duygusal ya da çevresel etkenler tetikleyici olur. Ağlama gercek epileptik nöbetlerde çok az görülür. Gerçek bir bilinç yitimi söz konusu değildir. Gözler genellikle kapalıdır. Hekimin açma girişimine direnç gösterirler. Ağrılı uyananlara korunma yanıtı veriler. Epileptik nöbetler 2 dakikadan daha kısa sürerken, yalancı nöbetler daha uzun sürebilir.
Konversiyon bozukluğu olan hastalarda la belle indifference denen belirtilerin ya da kayıpların sonuçlarına karşı görece bir kayıtsızlık sergileyebilirler. Bazende bunun aksine belirtiler çok dramatik ve abartılı bir biçimde sunulabilir. Daha ender konversiyon belirtileri arasında konversiyon psödodemansı, psödosiyesiz, psikojen kusma ve diyare sayılabilir.
Bazı durumlarda belirtiler topluluk halinde bulunulan okul, isyeri, dinsel ayinler gibi ortamlarda bazı kişilere yayılım göstererek ”kitle histeri”sine dönüşebilmektedir. Histerik kişinin fallik-ödipal bir fiksasyonunun olduğu, belirtilerin bu dönemlerdeki çatışmalarından kaynaklandığı kabul edilmektedir.