Madde bağımlıları uzun zaman bağımlı olduklarını kabullenmezler. Yaşadıkları sorunları görmezden gelirler, kullandıkları madde miktarını küçümserler, genellikle yadsımayı kullanma eğilimindedirler. Sorunu kabul etmekten kaçınırlar. Dolayısıyla onları doktora gitmeye ikna etmek de çok zordur. Farklı bir yol izleyerek kişiye yaklaşmak gerekir.
Bu durumda aileler ne yapmalı?
Ailelerin yapması gereken; İş, okul, arkadaş, çevre ya da aile içinde yaşadığı olumsuzluklar ve sorunları kendisine örnekler verilerek anlatılmalı. İnkar edemeyeceği somut problemleri kişinin yaşamından örnekler vererek onunla konuşmalı. Anlatılan bu sorunların çözümü için kendisinden de katkı istenmeli. Uzmana ”fikir ve danışmak amacıyla” gidilmesi gerektiği anlatılmalı. ”Sen bağımlısın” diyerek bağımlı tanısı konulmamalı. Çünkü bağımlılık tıbbi bir tanımdır. Bunun bir uzmanın yapması gerekir. Böylece tedavi sürecinde kişinin katkısı amaçlanmalıdır.